«بهترین کارها، بادوامترین آنهاست، هرچند اندک باشد.[۱]»
قدم نهم: تربیتش…
لباسش نجس شده بود؛ به خاطر اینکه بچه نتوانسته بود خودش را نگهدارد. پدر و مادرش ناراحت و شرمنده شدند؛ خواستد کودک را عتاب کنند، اما نگذاشت: «رهایش کنید! بگذارید راحت باشد؛ اثر نجاست می‌رود، اما اثر تندی می‌ماند.[۲]»
همیشه همین طور بود؛ رفاقت خاصی با بچه‌ها داشت؛ حتی تو کوچه‌ها با کودکان بازی هم می‌کرد؛ دیگران تماشا می‌کردند. انگار عارشان می‌آمد.
————————
پانوشت:
۱. «أفضل العمل ادومه وان قلّ»؛ منتخب میزان الحکمه، ح۴۶۲۶.
۲. بحارالانوار، ج۱۶، ص۲۴۰.
